Ρόισμπρουκ, Γιον βον

(Ruysbroeck ή Ruusbroec, Ρόισμπρουκ, Βρυξέλες 1293 – Γκρένεντελ, Βραβάντη 1381). Φλαμανδός μυστικιστής. Αφού χειροτονήθηκε κληρικός το 1317, έγινε εφημέριος της Αγίας Γουδούλης στις Βρυξέλες. Το 1343 αποσύρθηκε με μερικούς οπαδούς του στο δάσος του Γκρένεντελ (όπου, έπειτα από μερικά χρόνια, ιδρύθηκε ένα μοναστήρι του τάγματος των Αυγουστίνων) και έζησε ως ερημίτης έως τον θάνατό του. Τα έργα του (Το κόσμημα των πνευματικών γάμων, ίσως του 1350, Ο καθρέφτης της αιώνιας σωτηρίας, ίσως του 1359 και πολλά άλλα), γραμμένα σε αρχαία φλαμανδική, είχαν βαθύτατη επίδραση, αν και τους λείπει η αυστηρή συστηματοποίηση, σε όλη την Ευρώπη και ανέδειξαν τον Ρ. (αν και ο ίδιος δεν είχε καμιά λογοτεχνική φιλοδοξία) ως τον σημαντικότερο συγγραφέα του ολλανδικού Μεσαίωνα. Αυτό οφείλεται στην υποβλητική δύναμη μιας φλογερής μυστικιστικής αντίληψης της πραγματικότητας που την αντιλαμβανόταν ως απόλυτη ταύτιση της ψυχής με τον θεό και, ταυτόχρονα, στη ρωμαλέα αντίδρασή του εναντίον του ησυχασμού που τότε κυριαρχούσε στον γερμανικό μυστικισμό.